Roadtrip Odda
Door: Jindra
Blijf op de hoogte en volg Jindra
27 Maart 2017 | Noorwegen, Bergen
24-03-2017
S’ochtends vroeg mijn bed uit, had de wekker op 8 uur gezet, maar ik was klokslag 7 uur wakker. Alle laatste dingen ingepakt en klaar om te gaan. Eerst met zijn alle richting het vliegveld waar we de auto zouden ophalen. De goedkoopste zoals we dachten. Een kleine auto zoals we dachten, maar neehoor. We kregen de sleutel voor een Hyundai, daar werd ik verder niet veel wijzer van, maar toen we het open knopje indrukte en vervolgens de lichten van een giga four-wheel-drive auto begonnen te branden schrok ik wel even. Wat ontzettend decadent was dat zeg. Wij als vier arme studenten met een focking grote auto door Noorwegen touren. Pfff, moest het even op een rijtje zetten. De auto in en op naar Odda. We hadden een mooie tussenstop bij een waterval. daar in de auto onze lunch gegeten. Niet helemaal gezellig, maar het regende en de auto was nou eenmaal groot genoeg. Haha. Weer een stukje verder richting de ferry. Met de boot mee naar de andere kant. En daar weer door een prachtige omgeving gereden. De hele tijd moest ik denken aan hoe geweldig dit zou gaan worden met mijn ouders. Ook door Noorwegen touren in de auto en al het moois zien. heb vaak aan ze gedacht. Evenals aan Jim. Alles deed me denken aan de roadtrip in NZ. De omgeving. De stops, en zelfs sommige huizen hoe ze lagen. Het maakte me ontzettend gelukkig. Aangekomen in Odda meteen genietenn van het uitzicht. Omgeven door gigantische bergen en overal sneeuw op de toppen. Rondje gelopen en lekker pasta gegeten. De film zootropolis gezien en lekker gaan slapen want slaap was hard nodig voor de volgende dag; Trolltunga
25-03-2017
Opnieuw om 7 uur wakker. Maar dit keer expres. Alles spullen gepakt, brood klaar gemaakt en ontbijt gegeten. Om tien voor acht richting Skjeggedal, waar ons begin van Trolltunga zou zijn en we moesten onze sneeuwschoenen natuurlijk nog wel even ophalen. We stonden eerst bij een wit gebouw, maar dat zag er helemaal uitgestorven uit. Bleek dat we nog veel verder de bergen in moesten. Zo gezegd zo gedaan. Goed te doen gelukkig want we hebben ten slotte een auto. Eenmaal daar aangekomen moesten we de sneeuwschoenen meenemen en begon de echte hike. Het eerste stuk zou het moeilijkst zijn en daarna zou het beter worden. Dus ik had me al voorbereid op een heftig stuk, maar zo heftig, dat dan weer niet. Bij elke zigzag omhoog werd het zwaarder, met je schoenen in de sneeuw, geen vaste grip en behoorlijk stijl omhoog. Maar ik moest en zou het redden, het zou namelijk alleen maar beter worden. HA HA. Laat me niet lachen, het stuk wat daarna kwam was pas echt hel. Sneeuwschoenen waren ondertussen aan, maar we mochten lekker stijl omhoog in een pak sneeuw, elke stap deed zeer en mijn ademhaling had ik ook niet meer onder controle. Ondertussen waren we al bijna 2,5 uur aan het zwoegen en het werd me duidelijk dat ik het flink had onderschat, vooral het sneeuw gedeelte. En toen kwam het punt dat we een korte pauze namen en dat de gids zei; ‘vanaf hier kan je nog alleen naar beneden, maar vanaf de hut moeten er twee mensen met je mee’. Een behoorlijk ultimatum dus, en over my dead body, dat iemand mee naar beneden moet omdat ik het niet aankon. Ondertussen was ik niet alleen lichamelijk gesloopt, maar mentaal ook kapot. En toen mijn beslissing genomen was kwam er een rust over me heen. Ik zou naar beneden gaan en niemand zou verplicht zijn om met me mee te gaan.
En nu komt het leuke gedeelte, ik zat nog lekker op mijn steen uit te rusten tot er 5 jonge mannen uit Tsjechië langsliepen en bij me kwamen staan om ook even een pauze te nemen. Ik legde ze uit dat ik het had onderschat en naar beneden zou lopen. Na ongeveer 5 minuten besloten deze jongens om met me mee te gaan. Ondertussen zaten we midden in de bergen midden in de mist, er was geen uitzicht niks meer. En de ‘baas’ van de vriendengroep zei dat het beter was om naar beneden te gaan omdat het uitzicht het toch niet waard zou zijn. zo gezegd, zo gedaan. Dus Jindra met 5 jongens de tocht naar beneden gedaan en wat heb ik gelachen zeg. Ze waren allemaal even aardig en we hebben de hele weg naar beneden lekker gekletst, spelletjes gespeeld en ze hebben zelfs voor me gezongen. Ik kreeg mijn glimlach niet meer van mijn gezicht en ik kan met alle eerlijkheid zeggen dat ze de tocht terug een stuk leuker voor me hebben gemaakt. Toch nog een echt avontuur zo, en een goed verhaal al zeg ik het zelf. Op het einde iedereen bedankt, een knuffel gegeven en gedag gezegd. Op naar het hutje om een warme douche te nemen.
Jammer, dat is het zeker. Kleine deuk in mijn zelfvertrouwen, ook wel een beetje. Een geweldige ervaring; 100%
26-03-2017
De volgende dag lekker lang geslapen en wakker geworden met spierpijn op plekken dat ik niet eens wist dat ik daar spieren had. Lekker ontbeten en genoten van het uitzicht bij het meer, daarna de auto ingestapt en onderweg drie watervallen bezocht. Het weer zat mee, dus heerlijk genieten van de zon en de mooie kleuren die het bracht. We hebben onderweg echt de mooiste uitzichten gezien en veel foto’s gemaakt, nog lekker geluncht aan het water en weer verder. Aan het einde van de dag de auto ingeleverd, gedag gezegd en genoten van mijn mooie herinneringen van dit weekend. Het was weer een prachtige ervaring.
S’ochtends vroeg mijn bed uit, had de wekker op 8 uur gezet, maar ik was klokslag 7 uur wakker. Alle laatste dingen ingepakt en klaar om te gaan. Eerst met zijn alle richting het vliegveld waar we de auto zouden ophalen. De goedkoopste zoals we dachten. Een kleine auto zoals we dachten, maar neehoor. We kregen de sleutel voor een Hyundai, daar werd ik verder niet veel wijzer van, maar toen we het open knopje indrukte en vervolgens de lichten van een giga four-wheel-drive auto begonnen te branden schrok ik wel even. Wat ontzettend decadent was dat zeg. Wij als vier arme studenten met een focking grote auto door Noorwegen touren. Pfff, moest het even op een rijtje zetten. De auto in en op naar Odda. We hadden een mooie tussenstop bij een waterval. daar in de auto onze lunch gegeten. Niet helemaal gezellig, maar het regende en de auto was nou eenmaal groot genoeg. Haha. Weer een stukje verder richting de ferry. Met de boot mee naar de andere kant. En daar weer door een prachtige omgeving gereden. De hele tijd moest ik denken aan hoe geweldig dit zou gaan worden met mijn ouders. Ook door Noorwegen touren in de auto en al het moois zien. heb vaak aan ze gedacht. Evenals aan Jim. Alles deed me denken aan de roadtrip in NZ. De omgeving. De stops, en zelfs sommige huizen hoe ze lagen. Het maakte me ontzettend gelukkig. Aangekomen in Odda meteen genietenn van het uitzicht. Omgeven door gigantische bergen en overal sneeuw op de toppen. Rondje gelopen en lekker pasta gegeten. De film zootropolis gezien en lekker gaan slapen want slaap was hard nodig voor de volgende dag; Trolltunga
25-03-2017
Opnieuw om 7 uur wakker. Maar dit keer expres. Alles spullen gepakt, brood klaar gemaakt en ontbijt gegeten. Om tien voor acht richting Skjeggedal, waar ons begin van Trolltunga zou zijn en we moesten onze sneeuwschoenen natuurlijk nog wel even ophalen. We stonden eerst bij een wit gebouw, maar dat zag er helemaal uitgestorven uit. Bleek dat we nog veel verder de bergen in moesten. Zo gezegd zo gedaan. Goed te doen gelukkig want we hebben ten slotte een auto. Eenmaal daar aangekomen moesten we de sneeuwschoenen meenemen en begon de echte hike. Het eerste stuk zou het moeilijkst zijn en daarna zou het beter worden. Dus ik had me al voorbereid op een heftig stuk, maar zo heftig, dat dan weer niet. Bij elke zigzag omhoog werd het zwaarder, met je schoenen in de sneeuw, geen vaste grip en behoorlijk stijl omhoog. Maar ik moest en zou het redden, het zou namelijk alleen maar beter worden. HA HA. Laat me niet lachen, het stuk wat daarna kwam was pas echt hel. Sneeuwschoenen waren ondertussen aan, maar we mochten lekker stijl omhoog in een pak sneeuw, elke stap deed zeer en mijn ademhaling had ik ook niet meer onder controle. Ondertussen waren we al bijna 2,5 uur aan het zwoegen en het werd me duidelijk dat ik het flink had onderschat, vooral het sneeuw gedeelte. En toen kwam het punt dat we een korte pauze namen en dat de gids zei; ‘vanaf hier kan je nog alleen naar beneden, maar vanaf de hut moeten er twee mensen met je mee’. Een behoorlijk ultimatum dus, en over my dead body, dat iemand mee naar beneden moet omdat ik het niet aankon. Ondertussen was ik niet alleen lichamelijk gesloopt, maar mentaal ook kapot. En toen mijn beslissing genomen was kwam er een rust over me heen. Ik zou naar beneden gaan en niemand zou verplicht zijn om met me mee te gaan.
En nu komt het leuke gedeelte, ik zat nog lekker op mijn steen uit te rusten tot er 5 jonge mannen uit Tsjechië langsliepen en bij me kwamen staan om ook even een pauze te nemen. Ik legde ze uit dat ik het had onderschat en naar beneden zou lopen. Na ongeveer 5 minuten besloten deze jongens om met me mee te gaan. Ondertussen zaten we midden in de bergen midden in de mist, er was geen uitzicht niks meer. En de ‘baas’ van de vriendengroep zei dat het beter was om naar beneden te gaan omdat het uitzicht het toch niet waard zou zijn. zo gezegd, zo gedaan. Dus Jindra met 5 jongens de tocht naar beneden gedaan en wat heb ik gelachen zeg. Ze waren allemaal even aardig en we hebben de hele weg naar beneden lekker gekletst, spelletjes gespeeld en ze hebben zelfs voor me gezongen. Ik kreeg mijn glimlach niet meer van mijn gezicht en ik kan met alle eerlijkheid zeggen dat ze de tocht terug een stuk leuker voor me hebben gemaakt. Toch nog een echt avontuur zo, en een goed verhaal al zeg ik het zelf. Op het einde iedereen bedankt, een knuffel gegeven en gedag gezegd. Op naar het hutje om een warme douche te nemen.
Jammer, dat is het zeker. Kleine deuk in mijn zelfvertrouwen, ook wel een beetje. Een geweldige ervaring; 100%
26-03-2017
De volgende dag lekker lang geslapen en wakker geworden met spierpijn op plekken dat ik niet eens wist dat ik daar spieren had. Lekker ontbeten en genoten van het uitzicht bij het meer, daarna de auto ingestapt en onderweg drie watervallen bezocht. Het weer zat mee, dus heerlijk genieten van de zon en de mooie kleuren die het bracht. We hebben onderweg echt de mooiste uitzichten gezien en veel foto’s gemaakt, nog lekker geluncht aan het water en weer verder. Aan het einde van de dag de auto ingeleverd, gedag gezegd en genoten van mijn mooie herinneringen van dit weekend. Het was weer een prachtige ervaring.
-
27 Maart 2017 - 20:41
Pap En Mam. :
hoi bokito, kanjer...we hadden het natuurlijk al gehoord maar om het nu zo te lezen, moet ik weer lachen, en wat een verstandige dochter, je bent er voor je plezier....en toch weer een giga leuke trip gehad en weer een ervaring rijker...wij hebben ook al super veel zin in onze road trip....ps sneeuwschoenen doen we niet aan...en wat weer een mooie foto's watervallen die zomaar langs de weg groeien...wie heeft het...super mooi...vinden het heerlijk om je memoires te lezen, wordt een bestseller...op naar het volgende weekend, surfen tussen de fjorden....doe je goed. -
27 Maart 2017 - 20:48
Pap En Mam:
Al 9847 keer gelezen....Jindra vindt een reactie ook erg leuk weten wij....dus laat wat van je horen..:) -
28 Maart 2017 - 10:17
Suus:
Ik vind je nog steeds een topper en ben onwijs trots op je dat je toch ff die klim from hell doet! Denk niet dat ik het je na zou kunnen doen. Wat een avontuur weer!! Love you!! -
28 Maart 2017 - 17:04
Rosan:
Mooi verhaal Pindra! Lijkt me heel heftig die klim, petje af hoor. Roos :) -
29 Maart 2017 - 17:53
Lynn:
We horen alle verhalen natuurlijk ook via de app. Maar zoals ik al zei: wat nou deuk in je zelfvertrouwen.. dat je er al aan begint, het zo lang hebt volgehouden (zo te horen ging je al tot het gaatje!) dat is toch al een hele overwinning? En zo te horen was te terugtocht über gezellig dus .. No shame. Oja ik wordt nog steeds veel te jaloers van het lezen van al je mooie verhalen, check je whatsapp, en hier veel te mooie jindra-wandelweer en koffie-leut-weer is het helaas altijd.. Mis yoouuu -
24 April 2017 - 09:12
Lynn:
Waar blijft de april-update? ;) Te druk met genieten denk. Doe je goed..!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
